Мятлушка

Застацца б мне –
ціхмянай і лагоднай,
Ні краскі, ні травінкі не парушыць.
Быць проста часткай Матухны-Прыроды,
Наіўнаю, маленькаю
мятлушкай…

У кожным крылцы –
пыл сівых стагоддзяў –
Не сівізна на скронях ацяжэлых…

Я адлятаю…
Лета на зыходзе…
Шапоча вецер ў дрэвах парыжэлых…

Час засынаць…
і дрэвам, і мятлушкам…
Нязробленае –
здзейсніцца калісьці…
Ды толькі вера –
у Хрыстова Прыйсце –
Нас абуджае
і ратуе душы.
https://holypoem.com/12436
@holypoem

добавил: Ангелина Добровольская 479 читателей

Похожие стихи

Азірнуцца – каб зноў – Азярніца...
Ангелина Добровольская
590
Имя твой крест...
Ангелина Добровольская
377
У храме
Ангелина Добровольская
393
Слава Табе - за сям'ю і за дом...
Ангелина Добровольская
513
В оправе из сияющих лучей
Ангелина Добровольская
419
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 337
Гостей: 336
Пользователей: 1

Анна Теребилина