Мятлушка

Застацца б мне –
ціхмянай і лагоднай,
Ні краскі, ні травінкі не парушыць.
Быць проста часткай Матухны-Прыроды,
Наіўнаю, маленькаю
мятлушкай…

У кожным крылцы –
пыл сівых стагоддзяў –
Не сівізна на скронях ацяжэлых…

Я адлятаю…
Лета на зыходзе…
Шапоча вецер ў дрэвах парыжэлых…

Час засынаць…
і дрэвам, і мятлушкам…
Нязробленае –
здзейсніцца калісьці…
Ды толькі вера –
у Хрыстова Прыйсце –
Нас абуджае
і ратуе душы.
https://holypoem.com/12436
@holypoem

добавил: Ангелина Добровольская 479 читателей

Похожие стихи

Имя твой крест...
Ангелина Добровольская
377
Прыйдзi да мяне...
Ангелина Добровольская
565
Не сумуй, маё сэрца...
Ангелина Добровольская
526
Меж нами жизнь...
Ангелина Добровольская
410
Сеется летний дождь
Ангелина Добровольская
362
Як многа можа просты гук...
Ангелина Добровольская
375
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 346
Гостей: 344
Пользователей: 2

Анна Принь, Кристина Некрут