Мятлушка

Застацца б мне –
ціхмянай і лагоднай,
Ні краскі, ні травінкі не парушыць.
Быць проста часткай Матухны-Прыроды,
Наіўнаю, маленькаю
мятлушкай…

У кожным крылцы –
пыл сівых стагоддзяў –
Не сівізна на скронях ацяжэлых…

Я адлятаю…
Лета на зыходзе…
Шапоча вецер ў дрэвах парыжэлых…

Час засынаць…
і дрэвам, і мятлушкам…
Нязробленае –
здзейсніцца калісьці…
Ды толькі вера –
у Хрыстова Прыйсце –
Нас абуджае
і ратуе душы.
https://holypoem.com/12436
@holypoem

добавил: Ангелина Добровольская 479 читателей

Похожие стихи

У каханнi не прызнаюся нiколi...
Ангелина Добровольская
364
Закалыхай мяне, маленькую...
Ангелина Добровольская
589
Спiць сынок...
Ангелина Добровольская
358
Жизнь свою по нитям распускаю...
Ангелина Добровольская
356
Каложа (Нізка вершаў)
Ангелина Добровольская
462
Мне з Божае волi - жаночая доля...
Ангелина Добровольская
480
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 112
Гостей: 112
Пользователей: 0