Пайду адсюль, Дзе птушкі трацяць пер’е...
Автор: Ангелина Добровольская
Пайду адсюль,
Дзе птушкі трацяць пер’е.
І па зямлі разлітая самота.
Пакіну вам нябыт і паняверу,
Адкіну прэч жыццёвыя турботы.
…На следзе маім
высахне раса.
Навострана нашчадкамі каса,
і пад касою цёплы след
астыне…
Але –
ізноўку –
роніць птах пяро…
Абудзіца ўсё ў маленькім сыне,
І пёркам тым –
арліным?
жураўліным? –
дзіця напіша першы вершык свой.
І вернецца Паэзія –
жывой.
Дзе птушкі трацяць пер’е.
І па зямлі разлітая самота.
Пакіну вам нябыт і паняверу,
Адкіну прэч жыццёвыя турботы.
…На следзе маім
высахне раса.
Навострана нашчадкамі каса,
і пад касою цёплы след
астыне…
Але –
ізноўку –
роніць птах пяро…
Абудзіца ўсё ў маленькім сыне,
І пёркам тым –
арліным?
жураўліным? –
дзіця напіша першы вершык свой.
І вернецца Паэзія –
жывой.
