2. ДАРОГА У КАРМУ


Гэтым часам, калі
Прамінаюць палі і вёскі
(Ці на яве — ці ў сне?),
Успаміны мірскія стынуць,
Я спяшаю к Табе,
Задыхаюсь, глынаю слёзы,
Я малюся Табе,
Дарагая наша Святыня.


Сустракаеш усіх
Светлым Храмам,
Як вочы, сінім,
Чыстым Крыжам
I ў студні —
Вадой жывою.
Як нідзе,
Тут да неба, да Бога
Бліжай.
Усё жыццёвае
Застаецца па-за Кармою.


Тут слабы карабель мой
Спыніўся
І кінуў якар.
Ды не моцны ланцуг —
Зноўку хваля —
I ён парвецца...
Дай жа, Госпадзе,
Каб прайшлі без знаку
Усе буры і штормы,
У жыцці і ў сэрцы.


Ёсць прыстанкі
У хвалях быцця-акіяну.
Ратавальным агнём
На іх душы чыстыя свецяць.
...Святы праведны ойча наш Іаане,
Малі Госпада
Аб Яго непуцёвых дзецях.
https://holypoem.com/12413
@holypoem

добавил: Ангелина Добровольская 667 читателей

Похожие стихи

Жизнь свою по нитям распускаю...
Ангелина Добровольская
358
Будзе тое, што будзе...
Ангелина Добровольская
666
Возделывая сад души...
Ангелина Добровольская
323
Абрыс галiны...
Ангелина Добровольская
531
Да вяртання у нябёсы...
Ангелина Добровольская
500
Нi аб чым, нi за чым, без прычыны...
Ангелина Добровольская
489
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 517
Гостей: 516
Пользователей: 1

Иван Снесарь