Мне з Божае волi - жаночая доля...
Автор: Ангелина Добровольская
Малілася Богу і словам, і вершам, не ласкі прасіла – трывання і сілы. А вас, мой адзіны, каханы, найлепшы, ніколі ж у Бога я вас не прасіла… Салодка ці горка – жыла як жылося: па сцежках хадзіла, у хмарках лунала, блукала між траваў і дрэў шматгалосся і душы людскія, як кнігі, чытала. Знаходзіла радасць у спевах птушыных, суладдзя шукала з сабою і светам. Яшчэ – гадавала маленькага сына, маліла, каб вернікам стаў, не паэтам. Мне з Божае волі жаночая доля – прымаю з пакорай, што лёсам паслана. Але – застаюся жанчынай зямною, з нябёснай тугою… Даруйце, каханы!
https://holypoem.com/12444
@holypoem
