I так, нiбы свечку, Ты дау мне чужую душу...

Автор: Ангелина Добровольская

“Вы – святло свету…
Так няхай свеціць святло вашае
перад людьмі, каб яны бачылі
вашыя добрыя справы і ўслаўлялі
Айца вашага Нябеснага”.


(Мф. 5, 14-15)


…І так, нібы свечку,
 Ты даў мне чужую душу.
Распаленым воскам
 далоні мае апякае.
Ды Словы Евангелля помню,
 яе не хаваю,
А толькі спатолі,
 Твайго суцяшэння прашу.


Адно – суцяшэння ад Госпада,
 не ад людзей, –
Яны не натоляць ні прагі душэўнай,
 ні плоці.
Мой Божа, даруй мне віну,
 хай у цярпенні і згодзе
Прайду я праз кожны,
 Табою дарованы, дзень.


І хай тая свечка
 спакойна і ясна гарыць.
І хай праз апёкі і боль
 я яе ўтрымаю.
А потым –
 у нязгасным блакіце нябёснага раю –
Зрабі яе знічкай
 у светлым сузор’і Тваім…