Марина Михалюк - Сумленне прамаўляе

Сумленне прамаўляе

Сумленне прамаўляе

Жыццё нам не заўсёды мякка сцеле, 
Не пачастункі часам раздае... 
Гарчэчай адгукнецца пустазелле 
Ад марнай справы, ды не аднае! 

Нанізваюцца пацеркамі страты 
Жыцця каралі на вітрыне дзён, 
Іх ловіць чыйсьці позірк вінаваты, 
Лёс раскрывае жалю парасон. 

Не вытрасці, не скараніць, не знішчыць 
Пякучы боль, атрутны для душы. 
З артэрый духу кроў нявер'я свішча, 
Сумленне ж прамаўляе:"Не грашы!" 

Спасцігнуць таямніцы падарожжа, 
Блуканні запыніць, шчэ покуль дзень, 
Зварот да Бога пэўна дапаможа. 
Ён знішчыць непазбежнай смерці цень.
26.11.2014.
https://holypoem.com/667
@holypoem

добавил: Михалюк Марина 2242 читателя

Похожие стихи

Сумленне прамаўляе
Марина Михалюк
2242
На бракосочетание
Марина Михалюк
15253
Плачут звёзды
Марина Михалюк
2761
Это не сказка
Марина Михалюк
2094
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 316
Гостей: 316
Пользователей: 0