Марина Михалюк - Пакліч мяне

Пакліч мяне

Пакліч мяне

Стамілася душа, патухлі вочы, 
Нічога не патрэбна на зямлі, 
І смерць, як чорны цень, па следу крочыць, 
Нагадвае, што скончыліся дні. 

Пакліч мяне, Ісус, у свет нязгасны, 
Дзе ззяе Сонца Праўды назаўжды. 
Цудоўнае чакае ў небе шчасце! 
Там дзень адзін, як доўгія гады! 

Суцешыцца ля ног Хрыста спяшаю, 
Каб шлях у высь адкрыўся мне хутчэй, 
Укрыжаванай побач быць жадаю 
І не звадзіць з Цябе сваіх вачэй! 

Гасподзь - святло: каго цяпер баяцца? 
Бог - крэпасць і падмурак веры ўсёй! 
З Табой, Збавіцель, мару я застацца, 
У рай ляцець ачышчанай душой!..

"Господь - свет мой и спасение моё: 
кого мне бояться?" (Пс. 26:1)
https://holypoem.com/1794
@holypoem

добавил: Михалюк Марина 2223 читателя

Похожие стихи

Пакліч мяне
Марина Михалюк
2223
Торт
Марина Михалюк
2591
Што натхняе мяне
Марина Михалюк
3038
Путешествие в жизнь
Марина Михалюк
3191
За чертой
Марина Михалюк
1845
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 341
Гостей: 341
Пользователей: 0