Марина Михалюк - Пакліч мяне

Пакліч мяне

Пакліч мяне

Стамілася душа, патухлі вочы, 
Нічога не патрэбна на зямлі,
І смерць, як чорны цень, па следу крочыць,
Нагадвае, што скончыліся дні.

Пакліч мяне, Ісус, у свет нязгасны,
Дзе ззяе Сонца Праўды назаўжды.
Цудоўнае чакае ў небе шчасце!
Там дзень адзін, як доўгія гады!

Суцешыцца ля ног Хрыста спяшаю,
Каб шлях у высь адкрыўся мне хутчэй,
Укрыжаванай побач быць жадаю
І не звадзіць з Цябе сваіх вачэй!

Гасподзь - святло: каго цяпер баяцца?
Бог - крэпасць і падмурак веры ўсёй!
З Табой, Збавіцель, мару я застацца,
У рай ляцець ачышчанай душой!..

"Господь - свет мой и спасение моё:
кого мне бояться?" (Пс. 26:1)
https://holypoem.com/1794
@holypoem

добавил: Михалюк Марина 2223 читателя

Похожие стихи

Позволь прошлому
Марина Михалюк
2739
Кто
Марина Михалюк
2001
Поэма Право на ошибку
Марина Михалюк
2590
Грехопадение
Марина Михалюк
3465
Не сдавайся
Марина Михалюк
1712
Дождь рисует
Марина Михалюк
4961
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 457
Гостей: 456
Пользователей: 1

Rikarivka ...