Марина Михалюк - Пакліч мяне

Пакліч мяне

Пакліч мяне

Стамілася душа, патухлі вочы, 
Нічога не патрэбна на зямлі,
І смерць, як чорны цень, па следу крочыць,
Нагадвае, што скончыліся дні.

Пакліч мяне, Ісус, у свет нязгасны,
Дзе ззяе Сонца Праўды назаўжды.
Цудоўнае чакае ў небе шчасце!
Там дзень адзін, як доўгія гады!

Суцешыцца ля ног Хрыста спяшаю,
Каб шлях у высь адкрыўся мне хутчэй,
Укрыжаванай побач быць жадаю
І не звадзіць з Цябе сваіх вачэй!

Гасподзь - святло: каго цяпер баяцца?
Бог - крэпасць і падмурак веры ўсёй!
З Табой, Збавіцель, мару я застацца,
У рай ляцець ачышчанай душой!..

"Господь - свет мой и спасение моё:
кого мне бояться?" (Пс. 26:1)
https://holypoem.com/1794
@holypoem

добавил: Михалюк Марина 2223 читателя

Похожие стихи

Последний забег
Марина Михалюк
1336
797
Раскаяние
Марина Михалюк
1929
Так хочется
Марина Михалюк
1269
4982
Встреча
Марина Михалюк
2138
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 679
Гостей: 678
Пользователей: 1

Роман Сперчук