Ангелина Добровольская - Сыну. Не пiшацца верш - цi жыццё не жывецца?

Сыну. Не пiшацца верш - цi жыццё не жывецца?

Сыну. Не пiшацца верш - цi жыццё не жывецца?

Сыну

Не пішацца верш –
ці жыццё не жывецца?
Ужо колькі гадоў
між зямлёю і небам…
І есца, і п’ецца, але –
не пяецца…
Не выспела, пэўна,
калоссе для хлеба…


Калісьці ж – радзіла,
як зерне садзіла,
Слязьмі палівала…
Цябе гадавала…
Ды мала, напэўна,
душы аддавала…
Нягож – каралеўна –
сябе шкадавала!..


У полі сцяблінка –
мурашцы хацінка,
Валошка, званочак –
то смеху збаночак.
У Бога –
ніводнай душы –
сірацінкі…
Усміхніся –
і разам пакрочым, сыночак,
Ад цемры –
да яснага сонца, сыночак…
https://holypoem.com/12441
@holypoem

добавил: Ангелина Добровольская 401 читатель

Похожие стихи

У храме
Ангелина Добровольская
411
Радуга
Ангелина Добровольская
283
У каханнi не прызнаюся нiколi...
Ангелина Добровольская
375
Запах луга медвяный...
Ангелина Добровольская
416
Малiтва
Ангелина Добровольская
713
Анёлу-ахоунiку 2
Ангелина Добровольская
618
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 556
Гостей: 556
Пользователей: 0