Каложа (Нізка вершаў)

Автор: Ангелина Добровольская

(Вершы з нізкі “Каложа”)

1.


Божа, прымі –
такую –
з сэрцам каменным,
што прамяняць спрабуе
Вечнае –
на імгненнае…

2.


...Што жадала ў свеце –
мела,
У куфэрак - душу
складала.
Перапоўніла,
ды не мераю –
І тады –
за надзею і веру і любоў –
Увесь свой скарб аддала.

3.


Божа, памажы –
прыйсці ў Каложу,
Да прыступак Твайго ўзножжа,
З сэрцам чыстым, шчырым і адданым,
Нічыёй душы каб не параніць.
Ціхім, светлым промнем ахіні.

Ад самой сябе абарані.

4.

Нізала
слёзы і словы –
сваёй няспраўджанай песні.
Шаптала,
нібы замову:
“Уваскрэсну,
З Богам –
уваскрэсну…”

Няіснае ўсё –
часова,
Ды вечнае –
Дабравесце.
Даруй,
што малю нанова
Цябе,
Спрадвечнае Слова:
“Уваскрэсні, Божа,
Уваскрэсні!”