Марина Михалюк - Людское мора

Людское мора

Людское мора

Людское мора б'е густой вадой 
Ды разлятаецца мільёнамі трызненняў. 
Не дачакаўшыся вясёлкавых імгненняў, 
Зноў пагаджаецца ісці з бядой, 
Бы апантаны мараю адной. 

Гуллівым шэптам песціць небяспека 
І валадарыць у бязмежжы сноў. 
Скрозь праліваецца нявер'я кроў. 
Апусціцца ў бязладдзе Бога стэка, 
Руйнуючы пагарду чалавека!


04.09.2015.
https://holypoem.com/1287
@holypoem

добавил: Михалюк Марина 2973 читателя

Похожие стихи

Путешествие в жизнь
Марина Михалюк
3191
Это не сказка
Марина Михалюк
2096
0

Комментарии

Комментариев нет

Форма входа

Тематика стихотворений

Статистика пользователей

Онлайн всего: 118
Гостей: 118
Пользователей: 0